約 1,694,053 件
https://w.atwiki.jp/englishlanguage/pages/738.html
PRA... Pratt, Lynda and David Denison. 2000. "The Language of the Southey-Coleridge Circle". Language Sciences 22 401-422.
https://w.atwiki.jp/kanakocafe/pages/17.html
概ね２ヶ月前後のPRA結果をご確認いただけます。かな子喫茶、頑張ってます。 2014年 2月PRA成績 期間 順位 ファン数 2014-02-23 123位 4054825人 2014-02-16 113位 784246人 2014-02-09 142位 730585人 2014年 １月PRA成績 期間 順位 ファン数 2014-02-02 190位 574753人 2014-01-26 134位 521862人 2014-01-19 73位 3725273人 2014-01-12 48位 5387650人 2014-01-05 135位 880992人 2013年１２月PRA成績 期間 順位 ファン数 2013-12-30 131位 831013人 2013-12-22 107位 869797人 2013-12-15 124位 687487人 2013-12-08 72位 1251405人 2013-12-02 31位 1494167人 2013年11月PRA成績 期間 順位 ファン数 2013-11-25 33位 3336786人 2013-11-18 58位 5449915人 2013-11-11 247位 534635人 2013-11-04 240位 484786人 2013年10月PRA成績 期間 順位 ファン数 2013-10-28 186位 291660人 2013-10-20 158位 612287人 2013-10-13 132位 830923人 2013-10-06 209位 462951人 2013年9月PRA成績 期間 順位 ファン数 2013-09-30 99位 888483人 2013-09-22 5位 4606115人 2013-09-15 20位 6339450人 2013-09-08 45位 1118730人 2013年8月PRA成績 期間 順位 ファン数 2013-09-02 2位 2594450人 2013-08-25 65位 814371人 2013-08-19 97位 938943人 2013-08-12 105位 923654人 2013-08-05 41位 1332295人 2013年7月PRA成績 期間 順位 ファン数 2013-07-29 17位 1843036人 2013-07-22 44位 3404663人 2013-07-15 42位 3936596人 2013-07-08 110位 954335人 2013-07-01 102位 1018760人
https://w.atwiki.jp/sepsep55/pages/15.html
https://w.atwiki.jp/dechip/pages/142.html
アイマスの日記／2015年11月25日（水）／モバマス「アイドルLIVEロワイヤル」によるPRA結果とファン数1000万 2015-11-26 アイマス近況まとめ、その6。 最後です。 先のページにあるように「アイドルLIVEロワイヤル」の上位を獲りに行ったらファン数が増えまして。 PRAで4位。金賞は初めてでモバマスの目標の一つが達成されました。 銀は何度かありましたが金となると中々難しく、ボーダーの低いイベント期間じゃないと無理です。 そして11月17日にファン数1000万。長かった。 みちると共に1000万を迎えられて嬉しさ数倍増です。 そして次の週も3位でした。 S3になりSS金賞、担当みちる。 …今思うと採算無視でエナドリ使いまくってでも1位獲りに行っても良かったかな。例え無駄であっても自己満足度は高かったはず。 そんな訳でモバマス、デレステ共に楽しんでいる様子が載せられたかな。 一気にじゃなくてイベント終了毎に更新できれば良いんですけど後手後手で。 次もまとめて更新になるかもですが、お金の絡まない日記wikiですのでその辺はゆるりと…。 名前 コメント ◇◆前へ／次へ／アイマスの日記一覧へ
https://w.atwiki.jp/as-palavras/pages/21.html
Belo Estranho Dia de Amanhã 明日という美しく奇妙な日 Composição Lula Queiroga Notícias perderão todo o controle dos fatos Celebridades cairão no anonimato Palavras deformadas Fotos desfocadas, vão atravessar o atlântico Jornais sairão em branco E as telas planas de plasma vão se dissolver O argumento ficou sem assunto. ニュースは全ての事実を扱いきれなくなるだろう。 セレブたちは無名の一般人になってしまうだろう。 デフォルメされた言葉、 ピンぼけ写真、 それらが、大西洋を横断するだろう。 新聞は白紙のまま出回るだろう。 プラズマの白いカンバスは解けてしまうだろう。 議論はテーマが無かった。 Vai ter mais tempo pra gente ficar junto Vai ter mais tempo pra enlouquecer com você Vai ter mais tempo pra gente ficar junto Vai ter mais tempo pra enlouquecer 私たちが一緒にいる時間がもっとあるでしょう。 あなたとおかしくなる時間がもっとあるでしょう。 私たちが一緒にいる時間がもっとあるでしょう。 あなたとおかしくなる時間がもっとあるでしょう。 Os políticos amanhecerão sem voz O outdoor com as letras trocadas Dentro do banco central o pessoal vai esquecer Como é que assina a própria assinatura E os taxistas já não sabem que rua pegar Que belo estranho dia pra se ter alegria 取り替えられた言葉で以て、 政治家たちは声もなく世界に次の日が来たというだろう。 中央銀行の中で、 人々は一体どうやってサインを書くのかも忘れてしまう。 そして、 タクシーの運転手はどの道を行くのかさえも知らない。 喜びを得るための、なんて奇妙なある一日。 E eu respondo e pergunto. 私は自問し答えが出る。 É só o tempo pra gente ficar junto É só o tempo de eu enlouquecer por você É só o tempo pra gente ficar junto É só o tempo de eu enlouquecer 私たちが一緒にいるための時間だけがある。 あなたとおかしくなる時間だけがあるの、と。 私たちが一緒にいるための時間だけがある。 あなたとおかしくなる時間だけがあるの、と。 Alarmes já pararam de apitar O telefone celular descarregou O aeroporto tá sem teto E a moça da tv prevê silêncios e nuvens A firma que eu trabalho faliu E o governo decretou feriado amanhã no Brasil アラームはもう鳴るのを止めた。 携帯電話は充電切れ。 空港には屋根がない。 テレビの女の子は沈黙と雲を予想する。 私が勤める会社が潰れた。 そして、政府は、ブラジルでは、明日が休日だと宣言した。 Será que é pedir muito? お願いしすぎかしら。 É só um jeito da gente ficar junto É só um jeito de eu enlouquecer com você É só um jeito da gente ficar junto É só um jeito de eu enlouquecer 私たちが一緒にいるための唯一の方法。 あなたとおかしくなるための唯一の方法。 私たちが一緒にいるための唯一の方法。 あなたとおかしくなるための唯一の方法。 É só um jeito da gente ficar junto É só um jeito de eu enlouquecer com você É só um jeito da gente ficar junto É só um jeito de eu enlouquecer 私たちが一緒にいるための唯一の方法。 あなたとおかしくなるための唯一の方法。 私たちが一緒にいるための唯一の方法。 あなたとおかしくなるための唯一の方法。
https://w.atwiki.jp/as-palavras/pages/23.html
Casa Pré-Fabricada 作りかけの家 Composição Marcelo Camelo Abre os teus armários Eu estou a te esperar 貴方の心の奥の扉を開けておくれ、 私は貴方を待っている。 para ver deitar o sol sob os teus braços castos Cobre a culpa vã 穢れない貴方の腕の上で、 太陽が沈むのをみるために、 あの罪が無意味なものなることを求める。 até amanhã eu vou ficar 明日まで私は残り、 e fazer do teu sorriso um abrigo ある秘密を貴方の微笑みにかえるつもりだ。 Canta que é no canto que eu vou chegar 私が、歌にたどり着けるという歌を歌って下さい。 Canta o teu encanto que é pra me encantar 私に魔法をかけるための、貴方の魔法の歌を歌って下さい。 Canta para mim 私のために歌って。 qualquer coisa assim sobre você Que explique a minha paz 私を安心させてくれるような何でもいいから、 こんな風にあなたについての何でもいいから、歌って。 こんな風にあなたについての何でもいいから。 私の平穏を語ってくれているあなたについてなら。 Tristeza nunca mais 悲しみはもういらない。 Vale o meu pranto que esse canto em solidão 孤独の中でその歌を私が歌うことは、 私の涙の価値に等しい。 Nessa espera o mundo gira em linhas tortas その願いの中では、世界は歪んだ線の上を回る。 Abre essa janela その窓を開けて、 primavera quer entra 春が入りたいがっているんだ。 pra fazer da nossa voz uma só nota. たった一音を私たちの声に変えるために。 Canto que é de canto que eu vou chegar 私が歌に近づくことができる事を私は歌う。 Canto e toco um canto que é pra te encantar 貴方を魔法にかけるための歌を私は歌い奏でる。 Canto para mim qualquer coisa assim sobre você que explique a minha paz 私は自分のために歌う。 私の平穏を取り戻せるようなどんなことでも、 こんな風にあなたについてのどんなことでも、歌う。 こんな風にあなたについてのどんなことでも、歌う。 私の平穏を語ってくれるあなたについて。 Tristeza nunca mais... 悲しみはもういらない。
https://w.atwiki.jp/as-palavras/pages/22.html
No Braseiro 火鉢の中で Composição Pedro Luís Mas tá um trem de doido, êta confusão Parece natural andar na contramão. でも、狂った電車が、混乱し進む。 逆走するのが自然みたい。 Tão vendendo ingresso Pra ver nego morrer no osso Vou fechar a janela Pra ver se não ouço As mazelas dos outros. 友人が骨に埋もれて死ぬのを見るために、 チケットを沢山売っている。 他人の悪行を 耳にしたくないのであれば、見えるように、 窓を閉める。 Mas tá um trem de doido, êta confusão Parece natural andar na contramão. でも、狂った電車が、混乱して走っていて、 全てが、逆走するのが自然みたい。 Tão vendendo ingresso Pra ver nego morrer no osso Vou fechar a janela Pra ver se não ouço As mazelas dos outros. 友人が骨に埋もれて死ぬのを見るために チケットを沢山売って、 他人の悪行を もし耳にしたくないなら、よく見えるように、 窓を閉める。 Perdeu-se a moral e reina a falta de vergonha Mania nacional é ver o outro se dar mal O caso de polícia é corriqueiro, é todo dia Felicidade é bom Eu quero paz, justiça, alegria... モラルが無くなり、羞恥心の欠如が蔓延する。 他人がしくじるのを眺めるお国柄。 警察の場合は当たり前、毎日だ。 幸せは結構なことで、 私は、平和、正義、喜びが欲しい… Moramos no braseiro, a coisa aqui tá quente O ano inteiro eu corro atrás, não sei de quê exatamente. 火鉢の中で生きていて、ここのものは熱い。 年中私は後に付いて走り回る、何の後ろかはよくわからない。 Perdeu-se a moral e reina a falta de vergonha Mania nacional é ver o outro se dar mal O caso de polícia é corriqueiro, é todo dia Felicidade é bom Eu quero paz, justiça, alegria... モラルが無くなり、羞恥心の欠如が蔓延する。 他人がしくじるのを眺めるお国柄。 警察の場合は当たり前、毎日だ。 幸せは結構なことで、 私は、平和、正義、喜びが欲しい… Quero justiça, alegria e quero paz, Mas com direitos iguais, como já disse Tosh E quero mais que um milhão de amigos do RC Ser como Luís e suas maravilhas do mundo quero comer Quero me esconder debaixo da saia da minha amada Como Martinho da Vila, em ancestral batucada Eu quero é botar eu bloco na rua, qual Sampaio Quero o sossego de Tim Maia olhando um céu azul de maio Eu quero é mel, como cantou Melodia Quero enrolar-me em teus cabelos Como disse Wando à moça um dia Quero ficar no teu corpo, como Chico em Tatuagem E quero morrer com os bambas de Ataulfo bem mais tarde Só que bem mais tarde Eu quero ir pra ver Irene rir, como escreveu Veloso! 私は正義が欲しい。喜びも平和も欲しい。 でも、（ピーター）トッシュが言ったように、平等な権利とともに。※1 ホベルト・カルロスの沢山の友達よりも、ずっと多くの友達が欲しい。※2 ルイスのようでありたい。世界中の驚異を食べたい。※3 私の恋人のスカートの下に隠れたい。 マルチーニョ・ダ・ヴィオラのように、先祖伝来のリズムで。※4 私は、路上のブロコに出て行きたい。何とかサンパイオみたいに。※5 ５月の青空を眺めるチン・マイアの落ち着きが欲しい。※6 私が欲しいのは蜜、（ルイス）メロヂアが歌ったように。※7 あなたの髪の中に巻き込まれたい。 昔、ヴァンドが女の子に言ったように。※8 シコが「タトゥアージェン」で歌ったように、貴方の体の上にいたい。 アタウルフォ（アウヴィス）の幸運とともに、ずっと後になって死にたい。※9 もっとずっと後になって。 イレーニが笑うのを見に行きたいわ。カエターノが書いたように。※10 ※1 Peter Toshの“Equal Rights”の一節より ※2 Roberto Carlosの“Eu Quero Apenas”の一節より ※3 Luís Capuchoの“Romena”の一節より ※4 Martinho da Vilaの“Disritmia”の一節より ※5 Sergio Sampaioの“Eu quero é botar o meu bloco na rua”の一節より ※6 Tim Maiaの“Sossego”の一節より ※7 Luiz Melodiaの“Questão de Posse”の一節より ※8 Wandoの“Moça”の一節より ※9 Ataulfo Alvesの“Na Cadência do Samba”の一節より ※10 Caetano Velosoの“Irene”の一節より
https://w.atwiki.jp/seujorgeamericabra/pages/20.html
Samba Rock Seu Jorge Composição Gabriel Moura / Jovi Joviano Acordo cedo para trabalhar E chego cedo todo dia lá Não falto nunca Que é pra não deixar Os homens dele do que reclamar Um dia desses o chefe do setor Que sempre tem algum veneno pra jogar Jogou na cara do supervisor Que o patrão falou Que tá sem grana pra pagar Vai lá Se quiser falar com ele vai lá Vai lá Vai cobrar o seu dinheiro vai lá Vai lá É nessa grana que eu vou O português me disse que não deu Que a prefeitura ainda não depositou Agora lá em casa como é que vai ser Botei o meu moleque pra fazer judô O japonês disse que lá não tem Filosofia zen se não tiver dim dim O senhorio não quer nem saber Quer levar o dele quando o mês chegar ao fim Quer dim dim Quer dim dim Quer dim dim Dom dom Ai dim dim Que falta que me faz Eu corro tanto atrás E você nunca vem pra mim Ai dom dom Segura mais um mês Que agora eu vou dançar Um samba rock que é bom
https://w.atwiki.jp/oper/pages/1509.html
AKT III Wielka opuszczona sala ze starymi, w niektórych miejscach uszkodzonymi obiciami. W głębi dwa ogromne okna, przez które widać ogród, pejzaż zimowy. Między oknami duży kurantowy zegar, nad nim herb. Nieco bliżej publiczności portrety dwóch mężczyzn w całej postaci naturalnych rozmiarów, jeden w zbroi, drugi w ubiorze hetmańskim. SCENA l Skołuba i Maciej. Skołuba wprowadza głównym wejściem Macieja, który zdjęty trwogą ogląda się po sali. Maciej Czemuśmy nie wzięli świecy? Skołuba szyderczo Księżyc świeci panie bracie. prowadzi go naprawo i uchyla drzwi. Zważaj wasze, tam w komnacie, Jeden z młodych panów stanie. Maciej zagląda. Teraz obejrz się za plecy. Maciej Gdzie? Skołuba wskazując Tam gdzie drzwi w drugiej ścianie. Maciej idąc za Skołuba, który przechodzi na lewo Tam? Skołuba ukazując Tam drugi ma posłanie. Maciej Więc nie razem? Skołuba spoglądając nań spod oka Nie mospanie. Maciej Maszże tobie! Skołuba Jakoś stary Minę stracił już rubaszną... Maciej Jak tu straszno, jak tu straszno... Malowidła niby mary... Skołuba Straszno... tutaj... aż przenika Masz za dzika... masz za dzika! Maciej rozglądając się Te makaty odrapane, do Skołuby Nie, ja na to nie przystanę! Razem muszą spać panicze, I ja przy nich zostać życzę. Skołuba Ani sposób, ja w tym względzie Spełniam to, co Miecznik każe. Maciej A gdzież ja? Skołuba Waść tu spać będzie. Maciej Tutaj... tutaj? Skołuba Przy zegarze. Maciej Ależ tutaj zimno srodze, Tu by wszystko we mnie skrzepło. Zresztą na czym? Skołuba Na podłodze, Przy zegarze będzie ciepło. Bo ten zegar... Maciej żywo Co? Skołuba Te ściany...! Maciej niespokojnie Hę? Skołuba Obrazy... Maciej Co obrazy? Skołuba Czasem... Maciej Czasem? Skołuba spoglądając na Macieja Dwór ten znany... Maciej coraz niespokojniej, biorąc go za rękę Dwór ten znany? bez urazy, Z czego znany? Skołuba usuwając się Pozwól wasze, O tej porze światła gaszę. Wzywam świętych ku pomocy, I spać idę... znacząco Dobrej nocy! Maciej zatrzymując go Nie, nie, nie, ja nie puszczę waszeci. Co znaczą twoje słowa tajemnicze, Bardzo więc proszę, niech mię waść oświeci, Choć się nie lękam, jednak wiedzieć życzę. Skołuba ironicznie Nie lękasz się? Maciej Nie. Skołuba Widzę, a zresztą jest nas dwóch. Posłuchaj zatem, kiedyś taki zuch! Ten zegar stary gdyby świat, Kuranty ciął jak z nut. Zepsuty wszakże od stu lat, Nakręcać próżny trud. Lecz jeśli niespodzianie Ktoś obcy tutaj stanie, Pan zegar, gdy zapieje kur Dmie w rząd przedętych rur. Dziś zbudzi cię Koncercik taki. Boisz się? Maciej Nie. Skołuba Zażyj tabaki. Te wielkie malowidła dwa, Na względzie wasze miej. Miecznika pra-prababka ta, Ta pra-prababką tej. Przy obcych w nocnej dobie, Te pra-prababki obie Wyłażą z ram, gdy pieje kur I nuż w zacięty spór. Niejednym się Dały we znaki. Strach waści? Maciej Nie!... Skołuba Zażyj tabaki!... Odchodzi zostawiając Macieja w osłupieniu. SCENA 2 Maciej sam po chwili Poszedł, zostawił mię... niech cię piorun trzaśnie! Zapewne kłamał... licho go pal! Aj! Gdyby trochę prawdy ukrywały te baśnie, Toż byśmy mieli dopiero bal! zmierzając ku drzwiom Nie widać panów... Głos z portretu z prawej Już idą! Głos z portretu z lewej Już idą! Maciej przelękniony, wraca na środek sceny Hę? co? kto?... Kto tu jest? rozgląda się Nie widzę nikogo. Wyraźniem słyszał “już idą... już idą!” Skądże te słowa pochodzić mogą, Toć jeszcze nie piał kur, Czyżby tak wcześnie zaczynał się spór Tych pra-pra... Spostrzega, że miejsce malowanych zajęty ruchome twarze. Aj! nie, nie, ja nie marzę! Pra-pra-pra-babki wykrzywiają twarze, Zgasłymi oczyma przewracają obie!... Ratuj kto żywy!! uciekając wpada w drzwiach na Zbigniewa i Stefana Zbigniew zdziwiony Macieju, co tobie? SCENA 3 Stefan, Zbigniew, Maciej. Pachołkowie wnoszą świece, jeden idzie na prawo, drugi chce iść na lewo. Maciej Nic, nic, powiem w jednym słowie Jak odejdą pachołkowie. wstrzymując jednego ze świecą Tu na stole postaw bracie. pachołek stawia i odchodzi. Te dwie, o te dwie postacie, A ten zegar, a te ściany... Stefan Co ty pleciesz, co się dzieje? Maciej Niech no tylko kur zapieje... do jednego Panie, do drugiego Panie mój kochany! Zbigniew I cóż, gdy zapieje kur? Maciej Ten zegar stary gdyby świat, Zepsuty od tysiąca lat, Kuranty gra Z przeklętych rur. Pra-pra-pra-pra Pra-babka ta, Z tą pra-pra-pra Prowadzi spór. Gdy wszystko pośnie, Wrzeszczą nieznośnie. Każdy zmyka, gdzie pieprz rośnie. Koncercik taki Da się we znaki. Czy się nie boisz? zażyj tabaki. Stefan Oszalałeś bracie luby! Zbigniew Skądże te smalone duby? Maciej Od klucznika, od Skołuby. Zbigniew On żartował, wstydź się, wstydź. Przelewałeś w boju krew, Taki żołnierz, taki lew, Skąd ci teraz tchórzem być? MaciejW boju panie inna rzecz. Gdy Skołuba poszedł precz, Pra-pra-babek tych obrazy Wymówiły dwa wyrazy. Zbigniew ze śmiechem Jakie? Maciej “Już idą, już idą!” I oczyma wzięły w kleszcze. Patrzcie! przewracają jeszcze!... One tu nam głowy utną! Stefan biorąc świecę Patrzajże, toć to malowane płótno. Zbigniew Stary z zabobonu słynie, Słyszał dziwy o tym dworze. Zresztą trochę łyknął może, Jak się wyśpi strach mu minie. Stefan do Macieja Idźże za Zbigniewem tam, bierze odjętą karabelę. Ja przenocuję sam, Naprzeciwko w tej komnacie. do Zbigniewa Dobranoc. Zbigniew Dobranoc bracie. SCENA 4 Stefan Idzie do okna. Cisza dokoła, noc jasna, czyste niebo, Księżyc płynie swobodnie po przestrzeni bez chmur. Tajemnych uczuć niepojęta władza, Odbiera sen, tęsknotę naprowadza, Serca marzenie staje się potrzebą. Tak... tak... to straszny, bardzo straszny dwór! Prawdę mówił Maciej stary, Są tu strachy, są tu czary... Ten niepokój nieustanny Myśl o wzroku pięknej Hanny, Mówią jasno w chwili tej, Że czarami oczy jej... Tak... niezawodnie... bo wszedłszy pod ten dach, Tylko mi tych oczu strach... po chwili Nie, nie! Nie myślmy o tym... baczność mości Stefanie... Wszak się przyrzekło żyć w bezżennym stanie! Zegar bije północ. Cóż to jest? Maciej mówił, że od lat tysiąca, Chyba dusza wracająca Spoza grobu, dla pokuty Wprowadza w obrót ten zegar popsuty. Zegar skończywszy bić gra poloneza. Przestał bić a teraz gra. Słucha. Boże mój! melodia ta, Jakież chwile przypomina! Niegdyś mój ojciec, w rodzinnym kole naszem Mnie lub Zbigniewa, starszego syna, Ucząc drewnianym władać pałaszem, Tak często nucił ten sarmacki śpiew! Słyszę te piosnkę Z dziecięcych wspomnień echem, Jak płynie z piersi ojca Do niebiańskich stref! Widzę, jak matka Z anielskim swym uśmiechem Strzeże synów, Swoich synów Igrających w cieniu drzew. Zegar gra. O matko! matko miła! Gdyś nas osierociła, Po twym zgonie W ojca łonie, Skonał ten serdeczny śpiew! Słyszę jak rodzic Tę pieśń swobodnie nuci, Gdy za najświętszą sprawę Spieszy oddać krew... Widzę jak matka Niepewna czy on wróci, Wzywa Boga, Wzywa Boga, By łagodził wojny gniew! Zegar gra. O matko! matko miła! Gdyś nas osierociła, Po twym zgonie W ojca łonie, Skonał ten serdeczny śpiew! Idzie w głąb do okna z prawej strony i staje przy nim zadumany. AKT III Wielka opuszczona sala ze starymi, w niektórych miejscach uszkodzonymi obiciami. W głębi dwa ogromne okna, przez które widać ogród, pejzaż zimowy. Między oknami duży kurantowy zegar, nad nim herb. Nieco bliżej publiczności portrety dwóch mężczyzn w całej postaci naturalnych rozmiarów, jeden w zbroi, drugi w ubiorze hetmańskim. SCENA l Skołuba i Maciej. Skołuba wprowadza głównym wejściem Macieja, który zdjęty trwogą ogląda się po sali. Maciej Czemuśmy nie wzięli świecy? Skołuba szyderczo Księżyc świeci panie bracie. prowadzi go naprawo i uchyla drzwi. Zważaj wasze, tam w komnacie, Jeden z młodych panów stanie. Maciej zagląda. Teraz obejrz się za plecy. Maciej Gdzie? Skołuba wskazując Tam gdzie drzwi w drugiej ścianie. Maciej idąc za Skołuba, który przechodzi na lewo Tam? Skołuba ukazując Tam drugi ma posłanie. Maciej Więc nie razem? Skołuba spoglądając nań spod oka Nie mospanie. Maciej Maszże tobie! Skołuba Jakoś stary Minę stracił już rubaszną... Maciej Jak tu straszno, jak tu straszno... Malowidła niby mary... Skołuba Straszno... tutaj... aż przenika Masz za dzika... masz za dzika! Maciej rozglądając się Te makaty odrapane, do Skołuby Nie, ja na to nie przystanę! Razem muszą spać panicze, I ja przy nich zostać życzę. Skołuba Ani sposób, ja w tym względzie Spełniam to, co Miecznik każe. Maciej A gdzież ja? Skołuba Waść tu spać będzie. Maciej Tutaj... tutaj? Skołuba Przy zegarze. Maciej Ależ tutaj zimno srodze, Tu by wszystko we mnie skrzepło. Zresztą na czym? Skołuba Na podłodze, Przy zegarze będzie ciepło. Bo ten zegar... Maciej żywo Co? Skołuba Te ściany...! Maciej niespokojnie Hę? Skołuba Obrazy... Maciej Co obrazy? Skołuba Czasem... Maciej Czasem? Skołuba spoglądając na Macieja Dwór ten znany... Maciej coraz niespokojniej, biorąc go za rękę Dwór ten znany? bez urazy, Z czego znany? Skołuba usuwając się Pozwól wasze, O tej porze światła gaszę. Wzywam świętych ku pomocy, I spać idę... znacząco Dobrej nocy! Maciej zatrzymując go Nie, nie, nie, ja nie puszczę waszeci. Co znaczą twoje słowa tajemnicze, Bardzo więc proszę, niech mię waść oświeci, Choć się nie lękam, jednak wiedzieć życzę. Skołuba ironicznie Nie lękasz się? Maciej Nie. Skołuba Widzę, a zresztą jest nas dwóch. Posłuchaj zatem, kiedyś taki zuch! Ten zegar stary gdyby świat, Kuranty ciął jak z nut. Zepsuty wszakże od stu lat, Nakręcać próżny trud. Lecz jeśli niespodzianie Ktoś obcy tutaj stanie, Pan zegar, gdy zapieje kur Dmie w rząd przedętych rur. Dziś zbudzi cię Koncercik taki. Boisz się? Maciej Nie. Skołuba Zażyj tabaki. Te wielkie malowidła dwa, Na względzie wasze miej. Miecznika pra-prababka ta, Ta pra-prababką tej. Przy obcych w nocnej dobie, Te pra-prababki obie Wyłażą z ram, gdy pieje kur I nuż w zacięty spór. Niejednym się Dały we znaki. Strach waści? Maciej Nie!... Skołuba Zażyj tabaki!... Odchodzi zostawiając Macieja w osłupieniu. SCENA 2 Maciej sam po chwili Poszedł, zostawił mię... niech cię piorun trzaśnie! Zapewne kłamał... licho go pal! Aj! Gdyby trochę prawdy ukrywały te baśnie, Toż byśmy mieli dopiero bal! zmierzając ku drzwiom Nie widać panów... Głos z portretu z prawej Już idą! Głos z portretu z lewej Już idą! Maciej przelękniony, wraca na środek sceny Hę? co? kto?... Kto tu jest? rozgląda się Nie widzę nikogo. Wyraźniem słyszał “już idą... już idą!” Skądże te słowa pochodzić mogą, Toć jeszcze nie piał kur, Czyżby tak wcześnie zaczynał się spór Tych pra-pra... Spostrzega, że miejsce malowanych zajęty ruchome twarze. Aj! nie, nie, ja nie marzę! Pra-pra-pra-babki wykrzywiają twarze, Zgasłymi oczyma przewracają obie!... Ratuj kto żywy!! uciekając wpada w drzwiach na Zbigniewa i Stefana Zbigniew zdziwiony Macieju, co tobie? SCENA 3 Stefan, Zbigniew, Maciej. Pachołkowie wnoszą świece, jeden idzie na prawo, drugi chce iść na lewo. Maciej Nic, nic, powiem w jednym słowie Jak odejdą pachołkowie. wstrzymując jednego ze świecą Tu na stole postaw bracie. pachołek stawia i odchodzi. Te dwie, o te dwie postacie, A ten zegar, a te ściany... Stefan Co ty pleciesz, co się dzieje? Maciej Niech no tylko kur zapieje... do jednego Panie, do drugiego Panie mój kochany! Zbigniew I cóż, gdy zapieje kur? Maciej Ten zegar stary gdyby świat, Zepsuty od tysiąca lat, Kuranty gra Z przeklętych rur. Pra-pra-pra-pra Pra-babka ta, Z tą pra-pra-pra Prowadzi spór. Gdy wszystko pośnie, Wrzeszczą nieznośnie. Każdy zmyka, gdzie pieprz rośnie. Koncercik taki Da się we znaki. Czy się nie boisz? zażyj tabaki. Stefan Oszalałeś bracie luby! Zbigniew Skądże te smalone duby? Maciej Od klucznika, od Skołuby. Zbigniew On żartował, wstydź się, wstydź. Przelewałeś w boju krew, Taki żołnierz, taki lew, Skąd ci teraz tchórzem być? MaciejW boju panie inna rzecz. Gdy Skołuba poszedł precz, Pra-pra-babek tych obrazy Wymówiły dwa wyrazy. Zbigniew ze śmiechem Jakie? Maciej “Już idą, już idą!” I oczyma wzięły w kleszcze. Patrzcie! przewracają jeszcze!... One tu nam głowy utną! Stefan biorąc świecę Patrzajże, toć to malowane płótno. Zbigniew Stary z zabobonu słynie, Słyszał dziwy o tym dworze. Zresztą trochę łyknął może, Jak się wyśpi strach mu minie. Stefan do Macieja Idźże za Zbigniewem tam, bierze odjętą karabelę. Ja przenocuję sam, Naprzeciwko w tej komnacie. do Zbigniewa Dobranoc. Zbigniew Dobranoc bracie. SCENA 4 Stefan Idzie do okna. Cisza dokoła, noc jasna, czyste niebo, Księżyc płynie swobodnie po przestrzeni bez chmur. Tajemnych uczuć niepojęta władza, Odbiera sen, tęsknotę naprowadza, Serca marzenie staje się potrzebą. Tak... tak... to straszny, bardzo straszny dwór! Prawdę mówił Maciej stary, Są tu strachy, są tu czary... Ten niepokój nieustanny Myśl o wzroku pięknej Hanny, Mówią jasno w chwili tej, Że czarami oczy jej... Tak... niezawodnie... bo wszedłszy pod ten dach, Tylko mi tych oczu strach... po chwili Nie, nie! Nie myślmy o tym... baczność mości Stefanie... Wszak się przyrzekło żyć w bezżennym stanie! Zegar bije północ. Cóż to jest? Maciej mówił, że od lat tysiąca, Chyba dusza wracająca Spoza grobu, dla pokuty Wprowadza w obrót ten zegar popsuty. Zegar skończywszy bić gra poloneza. Przestał bić a teraz gra. Słucha. Boże mój! melodia ta, Jakież chwile przypomina! Niegdyś mój ojciec, w rodzinnym kole naszem Mnie lub Zbigniewa, starszego syna, Ucząc drewnianym władać pałaszem, Tak często nucił ten sarmacki śpiew! Słyszę te piosnkę Z dziecięcych wspomnień echem, Jak płynie z piersi ojca Do niebiańskich stref! Widzę, jak matka Z anielskim swym uśmiechem Strzeże synów, Swoich synów Igrających w cieniu drzew. Zegar gra. O matko! matko miła! Gdyś nas osierociła, Po twym zgonie W ojca łonie, Skonał ten serdeczny śpiew! Słyszę jak rodzic Tę pieśń swobodnie nuci, Gdy za najświętszą sprawę Spieszy oddać krew... Widzę jak matka Niepewna czy on wróci, Wzywa Boga, Wzywa Boga, By łagodził wojny gniew! Zegar gra. O matko! matko miła! Gdyś nas osierociła, Po twym zgonie W ojca łonie, Skonał ten serdeczny śpiew! Idzie w głąb do okna z prawej strony i staje przy nim zadumany. Moniuszko,Stanisław/Straszny dwór/III-2
https://w.atwiki.jp/nicepaper/pages/263.html
MySQLであとからカラムを追加したい場合について考えていきます。10月19日記事 目次 テーブル作成 適当に作成 確認 ただ単に追加（最後に追加） 確認 特定のカラムの直後に追加 確認 特定のカラムの直後に追加＆デフォルト値の追加 データ挿入 ALTER句の追加 テーブル作成 適当に作成 まずは適当なテーブルを設計していきます。 CREATE TABLE pra_alter( id INT NOT NULL AUTO_INCREMENT, col1 VARCHAR(255) NOT NULL, col2 INT NOT NULL, col3 TEXT NOT NULL, PRIMARY KEY(id) ); 確認 DESC pra_alter; +-------+--------------+------+-----+---------+----------------+ | Field | Type | Null | Key | Default | Extra | +-------+--------------+------+-----+---------+----------------+ | id | int(11) | NO | PRI | NULL | auto_increment | | col1 | varchar(255) | NO | | NULL | | | col2 | int(11) | NO | | NULL | | | col3 | text | NO | | NULL | | +-------+--------------+------+-----+---------+----------------+ ただ単に追加（最後に追加） ただ単にカラムの最後に追加したい場合は ALTER TABLE テーブル名 ADD 追加カラム名 その型 ALTER TABLE pra_alter ADD col4 VARCHAR(255) NOT NULL; 確認 DESC pra_alter; +-------+--------------+------+-----+---------+----------------+ | Field | Type | Null | Key | Default | Extra | +-------+--------------+------+-----+---------+----------------+ | id | int(11) | NO | PRI | NULL | auto_increment | | col1 | varchar(255) | NO | | NULL | | | col2 | int(11) | NO | | NULL | | | col3 | text | NO | | NULL | | | col4 | varchar(255) | NO | | NULL | | +-------+--------------+------+-----+---------+----------------+ 特定のカラムの直後に追加 特定のカラムの直後に追加したい場合は ALTER TABLE テーブル名 ADD 追加カラム名 その型 AFTER 既存のカラム ALTER TABLE pra_alter ADD col2_2 INT NOT NULL AFTER col2; 確認 DESC pra_alter +--------+--------------+------+-----+---------+----------------+ | Field | Type | Null | Key | Default | Extra | +--------+--------------+------+-----+---------+----------------+ | id | int(11) | NO | PRI | NULL | auto_increment | | col1 | varchar(255) | NO | | NULL | | | col2 | int(11) | NO | | NULL | | | col2_2 | int(11) | NO | | NULL | | | col3 | text | NO | | NULL | | | col4 | varchar(255) | NO | | NULL | | +--------+--------------+------+-----+---------+----------------+ 特定のカラムの直後に追加＆デフォルト値の追加 データ挿入 INSERT INTO pra_alter (col1,col2,col2_2,col3,col4)VALUES ( あ ,1,2, い , う ); INSERT INTO pra_alter (col1,col2,col2_2,col3,col4)VALUES ( え ,1,2, お , か ); INSERT INTO pra_alter (col1,col2,col2_2,col3,col4)VALUES ( き ,1,2, く , け ); ALTER句の追加 ALTER TABLE pra_alter ADD col3_2 INT NOT NULL default 100 AFTER col3; SELECT * FROM pra_alter; +----+------+------+--------+------+--------+------+ | id | col1 | col2 | col2_2 | col3 | col3_2 | col4 | +----+------+------+--------+------+--------+------+ | 1 | あ | 1 | 2 | い | 100 | う | | 2 | え | 1 | 2 | お | 100 | か | | 3 | き | 1 | 2 | く | 100 | け | +----+------+------+--------+------+--------+------+ 追加されると、デフォルトは 今までのフィールドのデフォルト値も100になる ということです。 以上